Japan je ostrvska država koja se nalazi u istočnoj Aziji. Glavni grad Japana je Tokio. Osim Tokia koji je najveći grad, veći gradovi su i Jokohama, Nagoja, Osaka, Saporo, Kjoto i Kobe.
Zastava Japana ili sunčana zastava je bele boje, u sredini se nalazi crveni krug. Bela boja predstavlja simbol čistoće, a crvena boja simbolizuje crveno sunce. Kandži znaci koji predstavljaju naziv Japana označavaju „poreklo Sunca”. "Kimi Ga Yo" odnosno u prevodu „1000 godina vladavine da ti budu srećne”, je nacionalna himna Japana, koja je napisana je u stilu Vaka, drevnom japanskom stilu pesme, iz perioda Heian.
Car Naruhito je japanski car, koji je od 1. maja 2019. godine preuzeo japanski presto nakon što se njegov otac, dotadašnji car Akihito dobrovoljno odrekao prestola. Naruhitova era se zove Reiva, što znači prekrasna harmonija.
Smatra se da su prvi stanovnici Japana došli na ostrva iz Sahalina i Sibira, Kine i Koreje, a prvi tragovi japanske kulture potiču iz perioda od pre 40.000 godina. U blizini Tokija, pronađeni su ostaci seoske organizacije jomonske kulture. Na prelazu stare i nove ere, u periodu dugačkom 600 godina, došlo je do masovnih migraicja iz Koreje, čiji narod je doneo kulturu uzgoja pirinča i obrade bronze i gvožđe. To je period dominacije Jajoi naroda. Prvi vladari u Japanu se ustoličuju oko III veka nove ere, i vlast je bila klanovska, organizovana po kineskom uzoru.
Najznačajniji periodi u istoriji Japana su:
Period Asuke (538 - 710. godine): period značajnog širenja budizma; donet „Zakonik ere Taika“; uveden kalendar zasnovan na erama; uveden sistem redovnog oporezivanja.
Period Nare (710 - 794. godine): nastala prestonica Nara po kineskom uzoru; završeno podizanje nove prestonice Hejan-kio, koja je kasnije nazvana Kjoto.
Period Heian (794 - 1185. godine): prestaju posete japanskih zvaničnika Kini; tokom celog IX veka u Japanu je vladao mir; carevom ćerkom se ženi njegov prvi zamenik iz roda Fuđivara i sve do sredine XII veka svi carski namesnici će biti iz ove porodice; veliki požari u prestonici, glad u zemlji.
Period Kamakure (1185 – 1333. godine): nastaje šogunat Kamakure koji potiče iz samurajske klase; vojna vlada Bakufu prezima vlast i donosi zakonik koji će važiti do 1868. godine; mongolski vladar Kine zahteva od Japana da mu se preda, a japansku vojsku od poraza je spasio tajfun odnosno „božanski vetar“; car uspeva da se vrati u Kjoto i obnavlja carsku moć.
Period Muromaćija (1333 – 1589. godine): početak usitnjenih građanskih ratova u čitavoj zemlji; budizam se sve više širi, i postaju popularni čajna ceremonija i pejzažno baštovanstvo; Šogun Jošimaza priznaje seljacima vlasništvo nad zemljom i smanjuje namete; portugalski trgovci donose prve puške i uče samuraje njihovoj upotrebi.
Era samodržaca odnosno period Azuči-Momojama (1582 - 1600. godine): vlast preuzima vojskovođa Hidejoši koji ujedinjuje zemlju, razoružava seljake i deli zemlju na staleže; Hidejoši osvaja Koreju; 1598. godine Hidejoši umire a Japanci se povlače iz Koreje; vlast preuzima Tokugava Jajesu.
Period Tokugave (1616 – 1868. godine): Šogunat Tokugave ujedinjuje Japan; Jajesu zabranjuje rad hrišćanskim misionarima i ruši njihove crkve; Sin Hidetada koji je nasledio Jajesua, zabranjuje Evropljanima da žive u Japanu i zatvara skoro sve luke za evropske brodove; jača trgovački stalež i šire se gradovi; dolazi do seljačkih buna i nezapamćene gladi koji vlada čitavom zemljom.
Era Meiđi (1862 - 1912. godine): mladi car Mucuhito preuzima svu vlast i označava kraj 700 godina vladavine vojnih moćnika; prestonica se seli u Jedo, kasnije nazvan Tokio; osnovno školovanje postaje obavezno; uvodi se vojna obaveza i samuraji gube svoju prednost; donosi se ustav kojim se velikom broju stanovnika daje pravo glasa.
Moderno doba (od 1912. godine): na presto dolazi car Jošihito; 1914. godine Japan ulazi u I svetski rat na strani Antante zajedno sa Velikom Britanijom, Italijom i Francuskom; 1940. godine Japan pristupa trojnom paktu sa Nemačkom i Italijom; 1941. godine Japan napada Perl Harburg i ulazi u rat sa Amerikom; 1945. godine su bačene atomske bombe na Hirošimu i Nagasaki, i nakon toga Japan kapitulira; u Japanu se ponovo uspostavlja parlamentarna vlast, a plodovi japanske kulturne baštine počinju da se šire svetom.
Japan je ostrvska država koja se nalazi u Tihom okeanu, leži na istočnoj obali azijskog kopna i proteže se od Ohotskog mora na severu do Istočnokineskog mora na jugozapadu. Zauzima površinu od 377.972 km². Japanska ostrva su smeštena u vulkanskoj zoni Tihookeanskog vatrenog prstena. Japan se sastoji od 6.852 ostrva. Četiri najveća ostrva su Kijušu, Hokaido, Honšu i Šikoku, koja čine oko 97% kopnene površine Japana i često se nazivaju matičnim ostrvima. Zemlja je podeljena na 47 prefektura u 8 regija, sa Hokaidom kao najsevernijom prefekturom i Okinavom kao najjužnijom. Japan se nalazi između 24° i 46° severne geografske širine i 122° i 146° istočne geografske dužine. Oko 73% površine zemlje se nalazi pod šumama, planinama i nije odgovarajuće za razvoj poljoprivrede i industrije, niti je odgovarajuće za stanovanje.
Japan ima preko 90.000 različitih vrsta divljih životinja, od kojih su najpoznatiji smeđi medved, japanski makaki, japanski rakunski pas, veliki japanski poljski miš i japanski džinovski daždevnjak. Napravljena je velika mreža nacionalnih parkova sa ciljem da se zaštite sve važne oblasti flore i faune. Zbog svoje posebne prirodne lepote, nekoliko lokacija u Japanu je stavljeno na Uneskov spisak Svetske baštine.
Japan ima devet šumskih ekoregiona koji odražavaju klimu i geografiju ostrva. U Japanu je pretežno umerena klima, ali se razlikuje šest glavnih klimatskih zona: Hokaido, Japansko more, Središnja visija, Unutrašnje japansko more, Tihi okean i Rjukju ostrva. Hokaido koji čini najseverniji deo, ima umerenokontinentalnu klimu koja se karakteriše sa dugim, hladnim zimama i veoma toplim do hladnim letima. Bez obzira što padavine nisu obilne, ostrva uglavnom imaju velike snežne nanose tokom zime. Prosečna zimska temperatura u Japanu je 5,1°C, a prosečna letnja temperatura je 25,2°C.
Japan ima ukupno 108 aktivnih vulkana. Nekoliko novih vulkana se pojavilo tokom 20. veka, kao što su Šova-šinzan na Hokaidu i Mjojin-šo na stenama Benesu u Tihom okeanu. Razorni zemljotresi, koji često dovode do cunamija, javljaju se po nekoliko puta u svakom veku. Jedan od većih zemljotresa u Japanu je bio u Kantu 1923. godine i usmrtio je preko 140 hiljada ljudi.
Broj stanovnika: prema proceni, broj stanovnika iznosi oko 127.687.000.
Najveći deo populacije živi u gusto naseljenim oblastima na istočnoj, pacifičkoj obali centralnog ostrva Honšu, gde se nalazi najveći broj velikih gradova. Japanska populacija spada u demografski staro stanovništvo. Prema podacima iz 2006. godine, gotovo svaki peti Japanac ima 65 godina ili više. Japan je po broju stogodišnjaka prvi u svetu.
Prosečni životni vek: 77 godina muškarci, 82 godine žene
Prirodni priraštaj: 0,3%
Gustina naseljenosti: sa prosečnom gustinom naseljenosti od 342 stanovnika na km2, Japan je jedna od najgušće naseljenih zemalja sveta.
Gradsko stanovništvo: 77%
Etničke grupe: japanska 99%, korejska 0,6%
Glavni jezik: japanski
Religija: najvećim delom je zastupljena šintoistička i budistička religija, a manjim delom hrišćanska religija
Radna snaga: 67,2 miliona stanovnika (50% stanovnika radi u trgovini i uslužnim delatnostima, 33% u proizvodnji, rudarstvu i građevinarstvu, a 6% radi u poljoprivredi, ribarstvu i šumarstvu).
Nezaposlenost: 3,4%
Pismenost: 99%
Japan je u pogledu obrazovanja, kulture, nauke, tehnologije i ekonomije jedna od vodećih zemalja sveta.
Mirna lepota i milenijumska kultura zemlje izlazećeg sunca privlače turiste iz celog sveta. Znamenitosti Japana predstavljaju ogromno kulturno nasleđe.
Pagoda Chureito - ova pagoda izgrađena je 1958. godine u znak sećanja na stanovnike grada koji su poginuli u ratovima tokom proteklih sto godina. Sa brda na kojem se nalazi pagoda pruža se odličan pogled na planinu Fuji.
Vulkan Fujiiama - ime vulkana prevedeno je na različite načine, kao „neizrecivo bogatstvo“ ili „plemeniti čovek“. Prema drevnim verovanjima, planina Fujiiama je sveto stanište za duše preminulih predaka.
Kegon Falls - nacionalni park Nikko predstavlja putnicima jedinstvenu prirodnu atrakciju, najlepši japanski vodopad Kegon. Voda prodire kroz vulkansku stenu i pada sa visine od 97 metara.
Vodopad Nachi – ovo je najveći vodopad koji počinje sa 133 metra visine i pada u duboku posudu od 10 metara. Ovo je sveto mesto, gde se neprestano prave hodočasnički prelazi.
Vrt Kavachi - mali grad Kitakiushu poznat je po najlepšoj bašti cveća u zemlji. Primorski park Hitachi – ovo je park na površini od 190 hektara, pretvoren u odmorište za građane. Od marta ovde počinju da cvetaju milioni narcisa koji zamenjuju oko dve stotine vrsta tulipana, zumbula, ljiljana i drugog luksuznog cveća.
Ostrvo AogashimaReka u Kavagoji - Kavagoe je kulturno-istorijski spomenik iz 17. veka. Ovaj grad ima poseban status, jer je grad prelaska reke nekada bio glavni put kojim se roba dopremala u glavni grad Japana.
Ostrvo Aogashima - najlepše ostrvo koje svoje poreklo duguje vulkanskim aktivnostima.
Dvorac Nijo - to je sedište japanskih vladara Tokunave. Dinastija je bila na vlasti više od 260 godina. Unutar palate se nalaze umetnička dela koja se s pravom smatraju remek-delima svetske umetnosti.
